رابطه اخلاق کار و رضایت شغلی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان خراسان شمالی

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه اخلاق کار و رضایت شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی است. روش‌شناسی: جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی (95 نفر) بودند. از دو پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی ویسوکی و کروم (1991) با 41 سؤال و اخلاق کاری هیان و همکاران (2004) با 23 سؤال برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. پایایی پرسشنامه‌ها، به ترتیب 89/0= α و 91/0= α محاسبه شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره در سطح معنی‌داری 01/0 ≥ p تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین اخلاق کاری و رضایت شغلی کارکنان، رابطه مثبت (703/0=r) و معنی‌داری وجود دارد (01/0>p). همچنین بین سه بُعد اخلاق کاری یعنی بُعد حمایت مدیریت ارشد از رفتار اخلاقی (487/0=r)، بُعد جو اخلاقی سازمان (686/0=r) و بُعد رفتار اخلاقی و موفقیت شغلی در سازمان (469/0=r) با رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنی‌داری مشاهده شد (01/0>p). نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که دو متغیر جو اخلاقی سازمان و حمایت مدیریت ارشد از رفتار اخلاقی پیش‌بین معنی‌داری برای رضایت شغلی کارکنان می‌باشند (01/0>p)؛ اما متغیر رابطه رفتار اخلاقی و موفقیت شغلی در سازمان اختلاف معنی‌داری را نشان نداد. نتیجه‌گیری: به‌طور خلاصه می‌توان گفت، ایجاد محیطی اخلاقی در سازمان می‌تواند سبب افزایش رضایت شغلی کارکنان شود.